2022 08 20 13 00 39 [sm n986b] (1)

Twierdza i plaża Frangokastello

Twierdza Frangokastello (gr. Φραγκοκάστελλο) zlokalizowana jest w prefekturze Sfakia (gr. Σφακιά) w południowej części Krety. Z jednej strony otoczona Górami Białymi (gr. Λευκά Όρη), z drugiej góruje nad plażą o tej samej nazwie i Morzem Kreteńskim (gr. Κρητικό Πέλαγος). Frangokastello ciągle skrywa przed nami kilka tajemnic.

Budowa pierwszej twierdzy w tym miejscu rozpoczęła się w 1371 roku i trwała cztery lata. Wenecjanie początkowo nazywali ją twierdzą św. Nikitasa (od pobliskiego kościoła), jednak miejscowa ludność niedarząca ich sympatią szybko przemianowała twierdzę na Frangokastello, czyli Zamek (twierdzę) Franków. W końcu i Wenecjanie uznali obiegową nazwę i zaczęli jej używać. Początkowo twierdza miała pełnić rolę garnizonu, strzegącego porządku w zbuntowanej Sfakii. Miała też odstraszać piratów i chronić wenecką szlachtę i jej posiadłości.

W 1828 roku rozegrała się tutaj bitwa pod Frangokastello, pomiędzy Turkami pod dowództwem Mustafa Paszy a mieszkańcami Krety dążącymi do jej wyzwolenia. Kreteńczycy schronili się w twierdzy i przez tydzień odpierali ataki prawie dziesięciotysięcznej armii tureckiej. Ostatecznie 18 maja 1828 roku twierdzy nie udało się obronić, a ponad 300 obrońców wraz ze swoim dowódcą Hatzimihalisem Dalianisem – zginęło. Zgodnie z legendą ich ciała wyrzucone przez Turków na plażę, pochował wiatr, przykrywając piaskiem naniesionym z okolicznych wydm.

O wydarzeniach z tego dnia mówi też inna legenda, według której w rocznicę bitwy, nad ranem, na plaży i wydmach pojawiają się Drosulici (gr. Δροσουλίτες), czyli ludzie rosy. Są to duchy kreteńskich żołnierzy poległych pod Frangokastello. Ci, którym uda się ich zobaczyć, ujrzą ubranych na czarno i uzbrojonych mężczyzn na koniach. Podobno widziała ich nawet część okolicznych mieszkańców – choć naukowcy tłumaczą to zwykłym złudzeniem optycznym powstającym w bezwietrzne dni, przy dużej wilgotności powietrza.

Dzisiejsza twierdza Frangokastello nie różni się zbytnio od swojej pierwotnej formy. Składa się z czterech kwadratowych baszt połączonych murami, tworzących prostokątny fort. Nad wieżami znajdowały się flanki dla walczących żołnierzy. Wieża południowo-zachodnia była najważniejsza z punktu widzenia obrony twierdzy i dlatego jest wyższa niż reszta.

Od wschodniej strony znajduje się niewielkie, łukowe wejście, natomiast od strony południowej brama, ozdobiona rzeźbionymi herbami rodów szlacheckich. Znajdziemy tam m.in uskrzydlonego lwa św. Marka – godło Najjaśniejszej Republiki Weneckiej. Wzdłuż ścian wewnętrznych znajdziemy słabo zachowane, prostokątne budynki, które kiedyś służyły za stajnie, magazyny i koszary. Większość dziedzińca jest obecnie pusta.

A skoro w naszym opisie dotarliśmy do plaży, to warto kilka słów powiedzieć też o niej. Nie spodziewajcie się tutaj tłumów. Podobnie jak na większości plaż południa będzie tu zdecydowanie mniej ludzi. Oczywiście, podczas świąt i weekendów plaża jest bardziej zatłoczona przez mieszkańców, lecz mimo to będzie tu dużo bardziej kameralnie niż na północy. Plaża jest piaszczysta, z łagodnym (miejscami bardziej stromym) zejściem do morza otoczonym przez turkusowe wody Morza Kreteńskiego.

Czy warto zajrzeć do Frangokastello? Moim zdaniem zdecydowanie tak. Można tu połączyć przyjemne z pożytecznym – zgłębić trochę historii w twierdzy, a później odpocząć na pięknej, niezatłoczonej plaży. Oczywiście, kiedy twierdza znów otworzy swoje bramy dla turystów.

Cześć! Γεια σου!

Zapisz się do newslettera, a już nigdy nie przegapisz nowych wpisów w Przewodniku!

Obiecujemy - nie będziemy wysyłać spamu! Jeżeli masz wątpliwości, to zajrzyj do naszej polityki prywatności.

Koufonisi

Koufonisi

Niewielka, niezamieszkała wysepka Koufonisi (gr. Κουφονήσι) na Morzu Libijskim jest często celem jednodniowej wycieczki turystów spędzających swoje wakacje we wschodniej…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Może Cię także zainteresować...