Do największych symboli Rethimna (gr. Ρέθυμνο) z całą pewnością możemy zaliczyć fontannę Rimondiego (gr. Κρήνη Ριμόντι), wokół której koncentruje się życie starego miasta. Pełno tu kawiarni i tawern – każdy znajdzie coś dla siebie.
Fontanna Rimondiego została wzniesiona w miejscu starej studni miejskiej w 1627 roku. Elegancki wodotrysk został ufundowany przez ówczesnego weneckiego rektora (zarządcę) Rethimno Alvizego Rimondiego, od którego fontanna wzięła swoje dzisiejsze imię. Miał nie tylko zdobić plac (dziś nazywany placem Platanów – Πλατεία του Πλατάνου1), ale przede wszystkim dostarczać czystą i świeżą wodę mieszkańcom miasta. Rethimno bowiem, szczególnie po znaczącym wzroście liczby ludności w XVI i XVII wieku, borykało się z problemem niedoboru wody, gdyż studnie i zbiorniki retencyjne nie wystarczały do zaspokojenia stale rosnących potrzeb rozwijającego się miasta.
“Ciężkie” proporcje fontanny wskazują, że została wykonana przez kreteńskich, a nie włoskich rzemieślników. Sam Rimondi opisał rzeźbiarza odpowiedzialnego za budowę wodotrysku jako: bardzo dobrego jak na to miejsce i możliwe, że był to ten sam, który pracował nad fontanną Morosiniego (gr. Κρήνη Μοροζίνι) w Heraklionie (gr. Ηράκλειο) (ukończono ją w 1628 roku). Ponieważ fontanna zasilana była rurociągiem, pozbawiona jest zbiornika na wodę. Kamienną budowlę zdobią cztery półkolumny (czyli kolumny wystające z lica muru jedynie w połowie, lub 2/3 swojego obwodu), składające się ze standardowych elementów – kapitelu, trzonu i bazy. Kapitele (zwieńczenia kolumn) zostały wyrzeźbione zgodnie z porządkiem korynckim – są zdecydowanie bardziej ozdobne niż w porządku jońskim i przyjmują kształt kielicha składającego się z liści akantu. Kolumny dzielą fontannę na trzy części o mniej więcej takich samych wymiarach. W części środkowej znajduje się półkolista nisza zwieńczona ćwierćkulą, a bezpośrednio nad nią korona, będąca herbem rodu Rimondi, tworząca i podkreślająca pionową oś symetrii. Nad nią znajdują się pozostałości słów: Liberialatis (szczodrość) i Fonte (źródło). Między filarami odnajdziemy z kolei trzy płaskorzeźby przedstawiające głowy lwów, z paszcz których tryska woda. To bezpośrednie odwołanie do symbolu Wenecji, którym jest właśnie lew.
W okresie panowania tureckiego nad fontanną powstało kopułowate zadaszenie. Wsparte było na dwóch kwadratowych filarach i trzech ostrołukach. Dziś możemy oglądać jedynie jego pozostałości – kopułę częściowo zniszczył sam premier Grecji Eleftherios Venizelos (gr. Ελευθέριος Βενιζέλος) w 1913 roku. Limuzyna którą przemierzał Rethimno okazała się zbyt duża, by bez szwanku przejechać wąskimi uliczkami starego miasta.
Fontanna Rimondiego to najbardziej charakterystyczny punkt miasta, wokół którego toczy się życie (głównie turystyczne, bo mieszkańcy wybierają raczej inne miejsca). Wodotrysk to także dobry punkt do zakończenia wycieczki po starym mieście, odpoczynku w jednej z licznych kawiarni, i poobserwowania potoków przepływających nieopodal ludzi. A w gorące dni, nic nie stoi na przeszkodzie, aby fontanna przyniosła i wam nieco ochłody!
1 Platan, który znajdował się w pobliżu fontanny już w czasach weneckich, zapisał się w historii Rethimna jako miejsce wykonywania egzekucji przestępców i buntowników.