4150

Loggia wenecka w Heraklionie

Po czym poznać, że miastem niegdyś rządzili Wenecjanie? Oczywiście po loggii weneckiej (gr. Ενετική Λότζια του Ηρακλείου), w której bogaci mieszczanie przyjemnie spędzali popołudnia, w międzyczasie debatując o interesach i ustalając warunki umów handlowych – oczywiście przy akompaniamencie lampki wina, lub innego szlachetnego trunku. W Heraklionie (gr. Ηράκλειο), ten swoisty klub dżentelmenów mieścił się w samym centrum miasta, przy ulicy 25-go Sierpnia (gr. οδός 25ης Αυγούστου).

W ówczesnej Candii pierwszą loggię zbudowano już w połowie XIII wieku. Ta która przetrwała do dziś to jej czwarta następczyni, wzniesiona w 1628 roku na polecenie weneckiego zarządcy miasta Francesca Morosiniego (tego samego, który doprowadził do miasta akwedukt i stworzył system miejskich wodociągów). Wcześniejsze konstrukcje okazywały się zbyt małe i niewygodne dla arystokratów z dynamicznie rozwijającego się miasta. Gdy Heraklion przeszedł w ręce Turków, klub dyskusyjny nie był już potrzebny. Przekształcono go w budynek rządowy, w którym (na szczęście dla nas) nie wprowadzono żadnych istotnych zmian. To czego nie zniszczyli Osmanowie, o mały włos zniszczyliby Grecy, którzy na początku XX wieku loggię chcieli zburzyć. Opór społeczeństwa sprawił że prace rozbiórkowe szybko wstrzymano. Obecnie w loggii mieści się urząd miasta.

Obecna konstrukcja loggii była wzorowana na bazylice Palladio w Vicenzie, stąd też widoczne są wpływy architektury z Wenecji czy Padwy. Budynek ma kształt prostokąta i składa się z dwóch pięter. Strop parteru wspierają kolumny w stylu doryckim, natomiast strop pierwszego piętra kolumny w stylu jońskim. Wzdłuż górnej części parteru przebiegał fryz1 z tryglifami i metopami2 przedstawiającymi trofea i zbroje na przemian z lwami św. Marka, będącymi symbolem Wenecji. Pierwsze piętro wieńczyły znajdujące się w rogach budynku obeliski i posągi. Niestety z reliefowej dekoracji zachowało się tylko kilka metop, z których część jest eksponowana w Muzeum Historycznym Krety (gr. Ιστορικό Μουσείο Κρήτης).

Na parterze loggii znajdują się duże, arkadowe okna otwierające się bezpośrednio na ulicę i stanowiące wejścia do budynku. Jego wnętrze zdobią kolumny, fryzy i stiukowe dekoracje, a pierwsze piętro posiada portfenetry, czyli balkony typu francuskiego, ograniczone wyłącznie do wysokich okien balkonowych, zabezpieczonych od zewnątrz balustradą. Pomiędzy poszczególnymi portfenetrami znajdują się herby Wenecji i Krety. Budynek loggii weneckiej jest od czasów panowania osmańskiego połączony z budynkiem miejskiego arsenału (gr. Αρμερία). Cały kompleks nazwano wówczas Tsepanes (gr. Τσεπανές) i służył on jako wojskowy magazyn i skład soli.

Po powstaniu państwa kreteńskiego, budynek początkowo miał stać się nowym muzeum archeologicznym. W 1900 roku rozpoczęto nawet prace remontowe, ale po kilku miesiącach je przerwano i uznano loggię za budynek stwarzający zagrożenie bezpieczeństwa. Z tego powodu w 1904 roku rozpoczęto rozbiórkę pierwszego piętra mimo silnego sprzeciwu służby archeologicznej. Protestowali jednak także mieszkańcy i niedługo później rozbiórkę wstrzymano, a w 1905 roku przekazano loggię gminie Heraklion (gr. Δήμος Ηρακλείου) na cele administracyjne. W 1915 roku, pod okiem Maksymiliana Ongaro, kuratora zabytków sztuki w Wenecji rozpoczęto renowację loggii. Prace trwały aż do 1980 roku (z długą przerwą w okresie II Wojny Światowej). Budynek odrestaurowano jednak tak znakomicie, że w 1987 roku otrzymał pierwszą nagrodę za najlepiej odrestaurowany i zachowany europejski zabytek według organizacji dziedzictwa kulturowego Europa Nostra.

Dziś loggia wenecka jest wizytówką nie tylko Heraklionu, ale i całej Krety. Jako część starego miasta widnieje na liście światowego dziedzictwa UNESCO, przypominając o zmianach i wpływach które kształtowały niezwykłą historię wyspy. Obok fontanny Morosiniego stanowi jeden z najważniejszych punktów Heraklionu. A spojrzenie w niebo przez jej świetlik to obowiązkowy punkt każdej kreteńskiej wędrówki.

1 Fryz to po prostu poziomy pas dekoracyjny, położony pomiędzy gzymsem a epistylem (nadsłupiem – najniższą częścią podtrzymującą belki stropu, spoczywającą bezpośrednio na głowicach kolumn).

2 Metopa to wyraźnie wyodrębnione, zbliżone do kwadratu pole zdobione płaskorzeźbą. Zwykle poszczególne metopy tworzą w jednym budynku cykl tematyczny.

Cześć! Γεια σου!

Zapisz się do newslettera, a już nigdy nie przegapisz nowych wpisów w Przewodniku!

Obiecujemy - nie będziemy wysyłać spamu! Jeżeli masz wątpliwości, to zajrzyj do naszej polityki prywatności.

przeglad_prasy

Przegląd kreteńskiej prasy (14.2023)

Autorski przegląd kreteńskiej prasy – tydzień 14 (03.04 –10.04.2023) Niedziela Palmowa w kościele prawosławnym W niedzielę 9 kwietnia Grecy obchodzili…

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Może Cię także zainteresować...